روز دوشنبه، گرجستان اعلام نمود که روسیه هواپیمای بدون خلبان این کشور را در داخل قلمرو خود، یعنی جمهوری جدای خواه آبخازستان، مورد هدف قرار داده است. روسیه سال ۱۹۹۲ از آبخازستانِ جدایی خواه پشتبانی نمود و به شكست نیرو های گرجی کمک نمود. اگر توجه نمایم، همۀ نزاع های کشور های اتحاد شوروی پیشین در تقریباً یک وقت به وقوع پیوستند و در همۀ این ها روسیه دست داشت. امروز که گرجستان می خواهد از استقلال خود دفاع نماید، روسیه، "سلطان تمام سرزمین ها از دریای سیاه تا اقیانوس آرام، از دریا بالتیک تا رود آمو"، نمی خواهد از "مال خود" دست بکشد.
پس از فروپاشی شوروی، روسیه در هر گوشۀ امپراتوری پیشین خویش جنگ و نزاع هارا ترح ریزی نمود. گرجستان تنها یکی از اهداف روسیه بود. سازمان های مخفی روسیه در آبخازستان احساسات جدایی خواهی را رواج دادند. این منطقه خود را با پشتبانی روسیه مستقل اعلام نمد. زمانی گرجستان از تمامیت ارضی خود دفاع کرد، با کمک نظامی روسیه شکست خورد. روسیه همچونین از اوستیای جنوبی پشتبانی نمد. در حالی که اوستیای شمالی در قلمرو روسیه است، به اوستیای جنوبی کمک می کند تا "مستقل" باشد. اگر این قدر دلش به آن ها می سوزد، پس چرا به اوستیای شمالی استقلالیت نمی دهد؟ هدف روسیه تنها زیر ستطۀ خود نگاه داشتند گرجستان است و دیگر هیچ. مسألۀ اوستیا را ولی به سوی دیگری می گذارم، چون مردم اوستیا اصلاً مردم ایرانی هستند که در سدۀ ۱۹ میلادی زیر روسیه افتادند و از مردم گرجستان فرقی دارند. مسألۀ آبخازستان ولی فرق می کند. این سرزمین در طول تاریخ با گرجستان یکی بوده. درست است که این مردم با زبان غیر گرجی حرف می زنند، ولی زبان آن ها با زبان گرجی همریشه است و درست مثل آن كه بدخشی ها و فارسی گوها و کرد ها و دیگر ها یکی هستند و ایرانی هستند، آبخاز ها هم با گرج ها یکی هستند. آبخاز ها در ساختن و دیرتر دوباره متحد نمودن گرجستان نقش اساسناکی بازیده اند. طبق دانشنامۀ ایرانیکا (Iranica)، حتی واژۀ آبخازستان "بارها برای مشخص نمودن تمام سرزمین گرجستان مورد استفاده قرار گرفته است".
باید ذکر نمایم که مردم سربلند گرجستان را احترام می نمایم. این مردم، با تمام پافشاری ها و زوراوری های روسیه استقلال خود را از دست نمی دهد. این مردم در زمان شوروی هم دبیرۀ خود را نگه داشتند. به گفتۀ برخی پژوهشگران، آن ها از دبیرۀ خود دفاع نکردند، بلکه استالین به ایشان دست نزد. ولی آموزش شخسیت استالین نشان می دهد، که در حالی که استالین خود گرجی بود، با آن ها هم بسیار بی رحمانه برخورد می کرد و حتی لنین اورا "شوونیست روس" خوانده است.
روسیه چند ماهی پیش در گرجستان کوشش نمود که یک انقلابی راه اندازی نماید. ولی مردم گرجستان به همۀ این سختی های اقتسادیِ به سرشان آمده نگاه نکرده، از دولت خود پشتبانی نمودند. ما، تاجیکان در سال ۱۹۹۲ از دولت خود پشتبانی نکرديم و گذاشتيم که دلخواه روسیه به سر قدرت رسد. هم اکنون در ترس آن هستم که یک انقلاب تازه ای در تاجیکستان از طرف روسیه راه اندازی شود. مردم تاجیکستان باید یک دولت دلخواه و واقعاً ملی داشته باشد، ولی باید مواظب بود که یک عروسک مسکو (یا هر کشور دیگر) را در کاخ ریاست جمهور نگذاریم تا مارا باز هم از اصلیت خود دور ننماید.
پس از فروپاشی شوروی، روسیه در هر گوشۀ امپراتوری پیشین خویش جنگ و نزاع هارا ترح ریزی نمود. گرجستان تنها یکی از اهداف روسیه بود. سازمان های مخفی روسیه در آبخازستان احساسات جدایی خواهی را رواج دادند. این منطقه خود را با پشتبانی روسیه مستقل اعلام نمد. زمانی گرجستان از تمامیت ارضی خود دفاع کرد، با کمک نظامی روسیه شکست خورد. روسیه همچونین از اوستیای جنوبی پشتبانی نمد. در حالی که اوستیای شمالی در قلمرو روسیه است، به اوستیای جنوبی کمک می کند تا "مستقل" باشد. اگر این قدر دلش به آن ها می سوزد، پس چرا به اوستیای شمالی استقلالیت نمی دهد؟ هدف روسیه تنها زیر ستطۀ خود نگاه داشتند گرجستان است و دیگر هیچ. مسألۀ اوستیا را ولی به سوی دیگری می گذارم، چون مردم اوستیا اصلاً مردم ایرانی هستند که در سدۀ ۱۹ میلادی زیر روسیه افتادند و از مردم گرجستان فرقی دارند. مسألۀ آبخازستان ولی فرق می کند. این سرزمین در طول تاریخ با گرجستان یکی بوده. درست است که این مردم با زبان غیر گرجی حرف می زنند، ولی زبان آن ها با زبان گرجی همریشه است و درست مثل آن كه بدخشی ها و فارسی گوها و کرد ها و دیگر ها یکی هستند و ایرانی هستند، آبخاز ها هم با گرج ها یکی هستند. آبخاز ها در ساختن و دیرتر دوباره متحد نمودن گرجستان نقش اساسناکی بازیده اند. طبق دانشنامۀ ایرانیکا (Iranica)، حتی واژۀ آبخازستان "بارها برای مشخص نمودن تمام سرزمین گرجستان مورد استفاده قرار گرفته است".
باید ذکر نمایم که مردم سربلند گرجستان را احترام می نمایم. این مردم، با تمام پافشاری ها و زوراوری های روسیه استقلال خود را از دست نمی دهد. این مردم در زمان شوروی هم دبیرۀ خود را نگه داشتند. به گفتۀ برخی پژوهشگران، آن ها از دبیرۀ خود دفاع نکردند، بلکه استالین به ایشان دست نزد. ولی آموزش شخسیت استالین نشان می دهد، که در حالی که استالین خود گرجی بود، با آن ها هم بسیار بی رحمانه برخورد می کرد و حتی لنین اورا "شوونیست روس" خوانده است.
روسیه چند ماهی پیش در گرجستان کوشش نمود که یک انقلابی راه اندازی نماید. ولی مردم گرجستان به همۀ این سختی های اقتسادیِ به سرشان آمده نگاه نکرده، از دولت خود پشتبانی نمودند. ما، تاجیکان در سال ۱۹۹۲ از دولت خود پشتبانی نکرديم و گذاشتيم که دلخواه روسیه به سر قدرت رسد. هم اکنون در ترس آن هستم که یک انقلاب تازه ای در تاجیکستان از طرف روسیه راه اندازی شود. مردم تاجیکستان باید یک دولت دلخواه و واقعاً ملی داشته باشد، ولی باید مواظب بود که یک عروسک مسکو (یا هر کشور دیگر) را در کاخ ریاست جمهور نگذاریم تا مارا باز هم از اصلیت خود دور ننماید.
Рӯзи душанбе Гурҷистон эълом намуд, ки Русия ҳавопаймои бидуни халбони ин кишварро дар дар дохили қаламрави худ, яъне Ҷумҳурии ҷудоихоҳи Обхозистон, мавриди ҳадаф қарор додааст. Русия соли 1992 аз Обхозистони ҷудоихоҳ пуштибонӣ намуд ва ба шикасти неруҳои гурҷӣ кумак намуд. Агар таваҷҷуҳ намоем, ҳамаи низоъҳои кишварҳои Иттиҳоди Шӯравии пешин дар тақрибан як вақт ба вуқӯъ пайвастанд ва дар ҳамаи инҳо Русия даст дошт. Имрӯз, ки Гурҷистон мехоҳад аз истиқлоли худ дифоъ намояд, Русия, «султони тамоми сарзаминҳо аз дарёи Сиёҳ то уқёнуси Ором, аз дарёи Болтик то руди Ому» намехоҳад аз «моли худ» даст бикашад
Пас аз фурӯпошии Шӯравӣ, Русия дар ҳар гӯшаи имперотурии пешини хеш ҷангу низоъҳоро тарҳрезӣ намуд. Гурҷистон танҳо яке аз аҳдофи Русия буд. Созмонҳои махфии Русия дар Обхозистон эҳсосоти ҷудоихоҳиро ривоҷ доданд. Ин минтақа худро бо пуштибонии Русия мустақил эълом намуд. Замоне Гурҷистон аз тамомияти арзии худ дифоъ кард, бо кумаки низомии Русия шикаст хӯрд. Русия ҳамчунин аз Усетиёи Ҷанубӣ пуштибонӣ намуд. Дар ҳоле, ки Усетиёи Шимолӣ дар қаламрави Русия аст, ба Усетиёи Ҷанубӣ кумак мекунад, то «мустақил» бошад. Агар ин қадр дилаш ба онҳо месӯзад, пас чаро ба Усетиёи Шимолӣ истиқлолият намедиҳад? Ҳадафи Русия танҳо зери султаи худ нигоҳ доштани Гурҷистон аст ва дигар ҳеч. Масъалаи Усетиёро вале ба сӯи дигар мегузорам, чун мардуми Усетиё аслан мардуми эронӣ ҳастанд, ки дар садаи XIX мелодӣ зери Русия уфтоданд ва аз мардуми Гурҷистон фарқе доранд. Масъалаи Обхозистон вале фарқ мекунад. Ин сарзамин дар тӯли торих бо Гурҷистон яке буда. Дуруст аст, ки ин мардум бо забони ғайри гурҷӣ ҳарф мезананд, вале забони онҳо бо забони гурҷӣ ҳамреша аст ва дуруст мисли он ки бадахшиҳову форсигӯҳову курдҳо ва дигарҳо яке ҳастанд ва эронӣ ҳастанд, обхозҳо ҳам бо гурҷҳо яке ҳастанд. Обхозҳо дар сохтан ва дертар дубора муттаҳид намудани Гурҷистон нақши асосноке бозидаанд. Тибқи донишномаи Иронико (Iranica), ҳатто вожаи Обхозистон «борҳо барои мушаххас намудани тамоми сарзамини Гурҷистон мавриди истифода қарор гирифтааст»
Бояд зикр намоям, ки мардуми сарбаланди Гурҷистонро эҳтиром менамоям. Ин мардум дар замони Шӯравӣ ҳам дабираи худро нигаҳ доштанд. Ба гуфтаи бархе пажӯҳишгарон, онҳо аз дабираи худ дифоъ накарданд, балки Истолин ба эшон даст назад. Вале омӯзиши шахсияти Истолин нишон медиҳад, ки дар ҳоле ки Истолин худ гурҷӣ буд, бо онҳо ҳам бисёр бе раҳмона бархӯрд мекард ва ҳатто Ленин ӯро «шувенисти рус» хондааст.Русия чанд моҳе пеш дар Гурҷистон кӯшиш намуд, ки як инқилобе роҳандозӣ намоянд. Вале мардуми Гурҷистон ба ҳамаи ин сахтиҳои иқтисодии ба сарашон омада нигоҳ накарда, аз давлати худ пуштибонӣ намуданд. Мо, тоҷикон дар соли 1992 аз давлати худ пуштибонӣ накардем ва гузоштем, ки дилхоҳи Русия ба сари қудрат расад. Ҳамакнун дар тарси он ҳастам, ки як инқилоби тозае дар Тоҷикистон аз тарафи Русия роҳандозӣ шавад. Мардуми Тоҷикистон бояд як давлати дилхоҳ ва воқеъан миллӣ дошта бошад, вале бояд мувозиб буд, ки як арусаки Маскав (ё ҳар кишвари дигар)-ро дар Кохи Раёсати Ҷумҳур нагузорем, то моро боз ҳам аз аслияти худ дур нанамояд
Пас аз фурӯпошии Шӯравӣ, Русия дар ҳар гӯшаи имперотурии пешини хеш ҷангу низоъҳоро тарҳрезӣ намуд. Гурҷистон танҳо яке аз аҳдофи Русия буд. Созмонҳои махфии Русия дар Обхозистон эҳсосоти ҷудоихоҳиро ривоҷ доданд. Ин минтақа худро бо пуштибонии Русия мустақил эълом намуд. Замоне Гурҷистон аз тамомияти арзии худ дифоъ кард, бо кумаки низомии Русия шикаст хӯрд. Русия ҳамчунин аз Усетиёи Ҷанубӣ пуштибонӣ намуд. Дар ҳоле, ки Усетиёи Шимолӣ дар қаламрави Русия аст, ба Усетиёи Ҷанубӣ кумак мекунад, то «мустақил» бошад. Агар ин қадр дилаш ба онҳо месӯзад, пас чаро ба Усетиёи Шимолӣ истиқлолият намедиҳад? Ҳадафи Русия танҳо зери султаи худ нигоҳ доштани Гурҷистон аст ва дигар ҳеч. Масъалаи Усетиёро вале ба сӯи дигар мегузорам, чун мардуми Усетиё аслан мардуми эронӣ ҳастанд, ки дар садаи XIX мелодӣ зери Русия уфтоданд ва аз мардуми Гурҷистон фарқе доранд. Масъалаи Обхозистон вале фарқ мекунад. Ин сарзамин дар тӯли торих бо Гурҷистон яке буда. Дуруст аст, ки ин мардум бо забони ғайри гурҷӣ ҳарф мезананд, вале забони онҳо бо забони гурҷӣ ҳамреша аст ва дуруст мисли он ки бадахшиҳову форсигӯҳову курдҳо ва дигарҳо яке ҳастанд ва эронӣ ҳастанд, обхозҳо ҳам бо гурҷҳо яке ҳастанд. Обхозҳо дар сохтан ва дертар дубора муттаҳид намудани Гурҷистон нақши асосноке бозидаанд. Тибқи донишномаи Иронико (Iranica), ҳатто вожаи Обхозистон «борҳо барои мушаххас намудани тамоми сарзамини Гурҷистон мавриди истифода қарор гирифтааст»
Бояд зикр намоям, ки мардуми сарбаланди Гурҷистонро эҳтиром менамоям. Ин мардум дар замони Шӯравӣ ҳам дабираи худро нигаҳ доштанд. Ба гуфтаи бархе пажӯҳишгарон, онҳо аз дабираи худ дифоъ накарданд, балки Истолин ба эшон даст назад. Вале омӯзиши шахсияти Истолин нишон медиҳад, ки дар ҳоле ки Истолин худ гурҷӣ буд, бо онҳо ҳам бисёр бе раҳмона бархӯрд мекард ва ҳатто Ленин ӯро «шувенисти рус» хондааст.Русия чанд моҳе пеш дар Гурҷистон кӯшиш намуд, ки як инқилобе роҳандозӣ намоянд. Вале мардуми Гурҷистон ба ҳамаи ин сахтиҳои иқтисодии ба сарашон омада нигоҳ накарда, аз давлати худ пуштибонӣ намуданд. Мо, тоҷикон дар соли 1992 аз давлати худ пуштибонӣ накардем ва гузоштем, ки дилхоҳи Русия ба сари қудрат расад. Ҳамакнун дар тарси он ҳастам, ки як инқилоби тозае дар Тоҷикистон аз тарафи Русия роҳандозӣ шавад. Мардуми Тоҷикистон бояд як давлати дилхоҳ ва воқеъан миллӣ дошта бошад, вале бояд мувозиб буд, ки як арусаки Маскав (ё ҳар кишвари дигар)-ро дар Кохи Раёсати Ҷумҳур нагузорем, то моро боз ҳам аз аслияти худ дур нанамояд
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر