۱۳۸۷ آذر ۸, جمعه

برچیدن پیکره‌های کمونیسم/Барчидани пайкараҳои Кумунисм




آدینه، ٨ آذر ١٣٨٧

طبق اطلاع بخش فارسی بی‌بی‌سی، اخیراً شهراداری دوشنبه نیمپیکره‌های دو چهره سرشناس کمونیست‌را براداشته اند. این دو نفر، یکی چِسلَو پوتوسکیی (Чеслав Путовский/Cheslav Putovskiy) و دیگری فِلیکس دزِرژینسکیی (Феликс Дзержинский/Felix Dzerzhinskiy)، از قاتلان اصلی آزادی‌خواهان و آزاد‌پرستان فرارود و دیگر سرزمین‌های شوروی بودند. فلیکس دزرژینسکیی مؤسس سازمان مخفی شوروی بود. وی همچن پدر "ترور سرخ" در سرتاسر شوروی پیشین و بیرون از آن شهرت پیدا کرده. چسلو پتوسکیی، رئیس سازمان مخفی شوروی در قلمرو تاجیکستان بود و سال ١٣٠٤ (١٩٢٥ میلادی) در یکی از زودوخوردهایی با گروه‌های ضد امپریولیست فرارود، کشته شد. نیمپیکره آقای دزرژینسکیی در روبروی ساختمان کمیته دولتی امنیت ملی جمهوری تاجیکستان قرار داشت و نیمپیکره آقای پوتوسکیی در خیابان اسماعیل سامانی، که پیش از این نام خودش‌را داشت، واقع گردیده بود.

شادی شبدالف، رییس حزب کمونیست تاجیکستان، از این اقدام به تدریج خشمگین شده و از جمله گفته که "به شرافت دوران شوروی بود، که تاجیکستان به عنوان یک کشور مستقل در جهان شناخته شد. زیرا در سال ١٩٢٩ [١٣٠٨ خورشیدی] مقامات وقت شوروی به تاجیکان امکان دادند، که کشور کشور مستقل خودرا بنیاد کنند." البته نظر ایشان‌را من درک می‌کنم، چون شخساً چندین بار چنین بحث‌هایی داشته‌ام. ولی آن سال‌ها سیاست شوروی بود ساختن جماهر "ملی" و تنها به تاجیکستان چنین شرافت داده نشد. بلکه سرزمین‌های تاجیکستان امروز زیر تسرف رژیم اشغالگرای ازبکستان است. گذشته از این، این دو نفر هیچ کاری برای فرهنگ و ادب یا آموزش و پرورش تاجیکستان انجام نداده‌اند.

جالب این جاست که طبق اطلاع "ریا نوستی" روسیه (РИА Новости/RIA Novosti)، این دو نیمپیکره‌را به جنوب شهر، به محل آموزشگاه عالی کمیته دولتی امنیت ملی تاجیکستان منتقل نموده اند. در حالی که گرفتن این دو نیمپیکره از مرکز شهر اقدام خوبیست، اما گذاشتن این دو در صحن آموزشگاه پاسداران امنیت ملت کاری نه چندان درست است. چون این دو خون ملت مارا به زمین ریخته و از استسمارکنندگان اجنبی بودند. مگر این دو نمونه خوبند برای پاسداران آراماش و آسایش ملت و برای پاسداران استقلال و آزادی ملت؟

اقدام دیگری که شهرداری باید به زودی انجام دهد، برانداختن نیمپیکره میرننکو (Мироненко/Mironenko) است، که در زمان اشغال شوروی افغانستان، بی شک در آن جا خون چندین تاجیک‌را ریخته. متأسفانه اورا امروز هم برخی قهرمان می‌دانند. من حتمناً به نگه داشتن ترایخ باوری دارم و فکر می‌کنم باید همه این پیکره و نیمپیکره‌هارا در یک جا گذاشت. مثال در شهر پراگ جمهوری چک، که سالیان در پشت "پرده آهنین" به سر می‌برد، امروز همه مجسمات دوران کمونیسم‌را در یک باغی گذاشته‌اند. این است نگه داشتن پاره‌های تاریخ ولی نگذاشتن که چنین صفحات تاریخ برافراشته شود.



Одина, 8 озари 1387

Тибқи иттилоъи Бахши Форсии БӣБӣСӣ, ахиран шаҳрдории Душанбе нимпайкараҳои ду чеҳраи саршиноси Кумунистро бардоштаанд. Ин ду нафар, яке Чеслав Путувский (Чеслав Путовский) ва дигарӣ Феликс Дезержинский (Феликс Дзержинский/Felix Dzerzhinskiy), аз қотилони аслии озодихоҳону озодпарастони Фароруд ва дигар сарзаминҳои Фароруд буданд. Феликс Дезержинский муъассиси созмони махфии шӯравӣ буд. Вай ҳамчун падари “террури сурх” дар сартосари Шӯравии пешин ва берун аз шӯҳрат пайдо карда. Чеслав Путувский раиси созмони махфии шӯравӣ дар қаламрави Тоҷикистон буд ва соли 1304 (1925 мелодӣ) дар яке аз задухӯрдҳое бо гурӯҳҳои зидди имперюлисти Фароруд кушта шуд. Нимпайкараи Оқои Дезержинский дар рӯбарӯйи сохтмони Кумитаи давлатии амнияти миллии Ҷумҳурии Тоҷикистон қарор дошт ва нимпайкараи Оқои Путувский дар хиёбони Исмоили Сомонӣ, ки пеш аз ин номи худашро дошт, воқеъ гардида буд.

Шодӣ Шабдолуф, раиси Ҳизби Кумунисти Тоҷикистон, аз ин иқдом ба тадриҷ хашмгин шуда ва аз ҷумла гуфта, ки “Ба шарофати даврони Шуравӣ буд, ки Тоҷикистон имрӯз ба унвони як кишвари мустақил дар ҷаҳон шинохта шуд. Зеро дар соли 1929 [1308 хуршедӣ] мақомоти вақти Шуравӣ ба тоҷикон имкон доданд, ки кишвари мустақили худро бунёд кунанд.” Албатта назари эшонро ман дарк мекунам, чун шахсан чандин бор чунин баҳсҳое доштаам. Вале он солҳо сиёсати Шӯравӣ буд сохтани ҷамоҳири “миллӣ” ва танҳо ба Тоҷикистон чунин шарофат дода нашуд. Балки сарзаминҳои Тоҷикистони имрӯз зери тасарруфи Режими Ишғолгарои Ӯзбакистон аст. Гузашта аз ин, ин ду нафар ҳеч коре барои фарҳангу адаби ё омӯзишу парвариши Тоҷикистон анҷом надодаанд.

Ҷолиб ин ҷост, ки тибқи иттилоъи “РИО Нувустӣ” (РИА Новости/RIA Novosti), ин ду нимпайкараро ба ҷануби шаҳр, ба маҳалли Омӯзишгоҳи олии Кумитаи амнияти миллии Тоҷикистон мунтақил намудаанд. Дар ҳоле, ки гирифтани ин ду нимпайкара аз маркази шаҳр иқдоми хубест, аммо гузоштани ин ду дар саҳни омӯзишгоҳи посдорони амнияти миллат кори на чандон дуруст аст. Чун ин ду хуни миллати моро ба замин рехтанд ва аз истисморкунандагони аҷнабӣ буданд. Магар ин ду намунаи хубанд барои посдорони оромишу осоиши миллат ва барои посдорони истиқлолу озодии миллат?
Иқдоми дигаре, ки шаҳрдорӣ бояд ба зуддӣ анҷом диҳад, барандохтани нимпайкараи Мируненку (Мироненко/Mironenko) аст, ки дар замони ишғоли шӯравии Афғонистон, бе шак дар он ҷо хуни чандин тоҷикро рехта. Мутаасифона, ӯро имрӯз ҳам бархе қаҳрамон медонанд. Ман ҳатман ба нигаҳ доштани торих боварӣ дорам ва фикр мекунам бояд ҳамаи ин пайкараву нимпайкараҳоро дар як ҷо гузошт. Мисол дар шаҳри Пероги Ҷумҳурии Чек, ки солиён дар пушти “пардаи оҳанин” ба сар мебурд, имрӯз ҳамаи муҷассамоти давари кумунисмро дар як боғе гузоштаанд. Ин аст, нигаҳ доштани пораҳои торих, вале нагузоштан ки чунин сафаҳоти торихи барафрошта шавад.

۳ نظر:

ناشناس گفت...

درود فراوان به شما دوستان گرامی
آنجه نمایان است شما بسیار پر تلاش و سازنده هستید و وبلاگ بسیار خوب و مثبتی دارید
از اینکه به ما سرزدید بسیار خوشوقتیم و در خدمت شما در آینده بیشتر باشیم

شادزی مهرتان فزون

david santos گفت...

HAPPY DAY!!!

Izad Mehr گفت...

با درود به رامین گرامی‌

با ادامه گفتار تاجیکان بروز هستم از نظرات شما هم البته خوشحال خواهم شد



پاینده ایران